I've received the following complaint from a Form 6 student. I don't agree with the bits which said some of the activities are a "waste of time", but the concern over long school hours is very valid. When commenting, please remember that the writer is a 17-year-old.
I am a lower 6 student. A new system has recently been implemented in all schools with Form Six classes throughout the country. All Lower Six classes from 2009 will have to stay back until 4pm. This new system started in my school in early July.
I found out from the teachers that this batch (2009/2010) was used to try out the suitability of the semester-based system to be implemented in schools in the future. Unfortunately for us, our exams are still not semester-based.
Staying back till 4pm means we, Lower Six students will not have a chance to participate in the extra-curricular activities as all the club and uniformed body meetings are held after 1pm. What about our co-curriculum marks? We were told that 10% of the overall criteria to enter local universities is from our involvement in co-curricular activities.
Before this new system was implemented, we all could go for our co-curricular activities. With the new system in place, we are forced to stay back and could not involve ourself in such activities as the timing will clash with us as most activities are held after school. While co-curricular activities make up 10% of our total STPM grades, I strongly believe there must be other alternatives. I don’t think a person who has four distinctions, but without any co-curricular achievements will be selected to enter a local university.
So, why should we stay until 4 o’clock seen that such things we are doing now are no contribute any marks to our STPM?
The new system is a complete waste of time. The new system requires students to stay back after school until 4pm for activities. But the activities organised by the school to keep students until 4pm is not a good idea. The extra time that we are required to put in in school is used for nonsensical activities such as making posters, doing sketches, preparing for presentations and proposals and doing research and development (R&D).
Besides this , some activities are really of no use to us. For example, during cocuriculum , we even told to prepare food, play on the field under the hot sun from 2.40pm - 4pm and planning how to decorate this school. I do not see the teaching and learning value here as these activities are a waste of time! In addition, some students hate it so much that they decided to skip school altogether.
I understand that this system is a part of the Education Ministry’s initiative in boosting the level of confidence and enhancing communicative ability among school students while doing presentation. But please be rational and reasonable. Ministry need to take cognizance that we are humans too. All of us need more time to study and staying back till 4pm is just too much on our plates. The moment we reach home, most of us will be dead tired. By the time we get home, we will be exhausted because we have been in school since 7.30am. Many of us would be too tired after coming back from school and just hop on to the bed into dreamland even if they wish to study.
Furthermore, not to forget the amount of assignments given by our teachers and we have to complete everything on time. By then we would be too tired to study. Preparing for presentations and projects requires a lot of our attention and time, so we will struggle to cope with our studies. Our main priority is still our studies! Without time to revise, how are we supposed to live our dreams of attaining a 4.0 score?
But forcing us to stay back after school will deprive us of the chance to revise our lessons. An ample amount of time is needed for us to carry out constant revision. However with the time constraints, there is certainly no time for us to study at home! Even if we do have the time, we would suffer from fatigue. The ministry fails to see the light that whatever there doing is in fact making our lives even more miserable, stressful and very depressing. Will this result in good achievement in the STPM exams? Definitely NO!!!
Many parents decided to send their children to Form Six as it is the cheapest route to universities. But now not any more. We have to fork out our own money for our lunch expenses. By right, if the Education Ministry wants to carry this out, they should at least think about giving lunch allowances to us. Now, parents will need to fork out additional expenses for their child’s lunch. Not everyone is well-to-do. In these times where money does not come easy, forking out extra money will be a burden to them as the overall house expenditure would have increased as well.
Another woe is that we are only given an hour for our lunch break before we begin our presentation; it is impossible for students to head home to have a home-cooked meal, take a bath and have a short break and then rush back to school before 2 o’clock. Most of us will not be able to eat at home as we are not living nearby. Therefore, students are left with no other alternatives but to patronise nearby mamak stalls for their lunch. Needless to say, food sold at mamak stalls can be unhealthy and unhygienic. And since the mamak stalls usually serves oily and non-nutritious food, the students are not benefiting at all as it make us feel lethargic. With the lack of nutritious food, how are we to maintain a healthy body to study hard and achieve good result in STPM?
On the other hand, transportation is a major problem for most of us. Our parents are not free to send us home. Left with no other immediate solutions in sight, we have to rely on public transport like buses. Taking the school bus at odd hours costs extra as it is inconvenient for the drivers. Some of us are not living nearby and thus, walking back home will be out of the question and too dangerous for us students considering the disturbingly high number of snatch theft cases across the country.
Besides that, prolonged exposure to the afternoon sun could lead to skin cancer. Do we want to wait till years later to find out that many of our future generation who took Form Six were to suffer from skin cancer because of this new system? It is undeniable that life in the sixth form can be pretty daunting and challenging.
Not only are the students disatisfied with this new system, the teachers are unhappy. They could not express their feeling as they could risk losing their jobs. Almost every teacher I have spoken to, too, did not agree with this new system.They feel that the time spent in school is way too long! Forget about the students, even the teachers are grumbling! Teachers and students alike are exhausted by the end of the day.So, how do we expect teachers to perform their best when they are tired? Needless to say, students too have a hard time concentrating in the hot and stuffy afternoon classes.It is not fair for the teachers who teach the Form Six classes for they have to stay back for longer hours compared to their other colleagues. Wake up! The new system brings nothing but stress and red tape.
I acknowledged that some authorities would advice us to quit form six if we despise or hate the system. However, as far as I concerned, we are totally not being informed about this 4pm-stay-back system until a few week after we enrolled. We are the victims and we got no other better options than form six but as a student, we have the right to protect our right and express our feeling. The system will continue to be part of our lives for next years. So, we need to change. There is no point “testing” as the Malaysian education system is not a playground or lab where future leaders were “tested” with new policies. We as the students are not “guinea pigs”. If we were to continue to “test” policies on our children, our education system will be seen as a joke in the international arena.
Last but not least, I only hope next year we can revert back to the old system where everyone can go home like normal or 1pm. I sincerely hope you will help us. Thank you.
Friday, November 20, 2009
Thursday, November 12, 2009
Bogus PhDs No More?
I took the opportunity to ask the Minister of Higher Education as to the steps being taken to prevent academics with dubious qualifications from being hired by our local universities during the Budget debate 2 days ago. The following was the relevant exchange:
Tuan Pua Kiam Wee [Petaling Jaya Utara]: Yang Berhormat Menteri, penjelasan. Minta maaf, topik tadi berkenaan mengenai PhD yang diambil oleh universiti-universiti tempatan. Saya ingin tahu, kita memang perlu meningkatkan jumlah pemegang PhD dalam universiti kita, tetapi saya mendapati bahawa memang ada juga yang pemegang PhD itu tidak mempunyai PhD dari universiti yang dikatakan sebagai recognized iaitu ada pemegang PhD di dalam universiti kita dan saya ada nama di mana mereka mendapat PhD mereka melalui correspondence course.
Pihak yang mengambil PhD memang tidak ada PhD yang credible boleh didapat di
correspondence course. So, apakah langkah yang diambil oleh kementerian supaya pemegang PhD seperti ini tidak dilantik dalam universiti kita.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin: Pertamanya kementerian sedang dalam peringkat untuk memperketatkan lagi peruntukan yang ada dalam undang-undang khususnya
undang-undang Akta Institut Pengajian Tinggi Swasta (Akta 555) untuk tentukan kita berkuasa untuk mengambil tindakan terhadap kes-kes yang sedemikian. Keduanya seperti kata Yang Berhormat ada tenaga akademik yang mungkin mempunyai PhD yang sedemikian tetapi kehadiran mereka dalam IPT atau pun universiti mereka masing-masing mungkin berasaskan Ijazah yang lain sama ada masters dan sebagainya.
Oleh kerana sesuatu PhD itu tidak diiktiraf, ia tidak di ambil kira. Saya percaya kalau pun ada nama dan saya juga mengalu-alukan kalau nama itu dapat diberi, kita boleh menyiasat dengan lebih teliti mengenai kedudukan pensyarah yang sebegini. Akan tetapi daripada laporan yang saya dimaklumkan, kalau pun ada pensyarah yang memiliki ijazah dan juga sarjana dan sebagainya, mereka juga membuat dan mendapat PhD mungkin melalui correspondence sebahagian daripada khususnya universiti awam, kalau PhD itu tidak diiktiraf, memang ia tidak diiktiraf dan mereka tidak mendapat apa-apa tambahan atau kebaikan daripada kedudukan mereka sebagai anggota tenaga akademik.
Tuan Pua Kiam Wee [Petaling Jaya Utara]: Akan tetapi dalam resume mereka, dalam laman web, semua letak Doktor. So ini agak mengelirukan dan tidak baik untuk penuntut kita di universiti juga. Terima kasih.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin: Saya akan memberi nasihat dan makluman kepada semua dalam kes yang mana boleh guna profesor, boleh mengguna nama Doktor dan
sebagainya. Jika Yang Berhormat boleh bekerjasama dengan kementerian memberikan saya
nama-nama itu, kita akan follow up dengan pihak universiti dan kerana kita tidak kompromi dalam soal-soal yang boleh menyentuh kesan penjanaan tenaga akademik dalam universiti kita.
Tuan Pua Kiam Wee [Petaling Jaya Utara]: Yang Berhormat Menteri, penjelasan. Minta maaf, topik tadi berkenaan mengenai PhD yang diambil oleh universiti-universiti tempatan. Saya ingin tahu, kita memang perlu meningkatkan jumlah pemegang PhD dalam universiti kita, tetapi saya mendapati bahawa memang ada juga yang pemegang PhD itu tidak mempunyai PhD dari universiti yang dikatakan sebagai recognized iaitu ada pemegang PhD di dalam universiti kita dan saya ada nama di mana mereka mendapat PhD mereka melalui correspondence course.
Pihak yang mengambil PhD memang tidak ada PhD yang credible boleh didapat di
correspondence course. So, apakah langkah yang diambil oleh kementerian supaya pemegang PhD seperti ini tidak dilantik dalam universiti kita.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin: Pertamanya kementerian sedang dalam peringkat untuk memperketatkan lagi peruntukan yang ada dalam undang-undang khususnya
undang-undang Akta Institut Pengajian Tinggi Swasta (Akta 555) untuk tentukan kita berkuasa untuk mengambil tindakan terhadap kes-kes yang sedemikian. Keduanya seperti kata Yang Berhormat ada tenaga akademik yang mungkin mempunyai PhD yang sedemikian tetapi kehadiran mereka dalam IPT atau pun universiti mereka masing-masing mungkin berasaskan Ijazah yang lain sama ada masters dan sebagainya.
Oleh kerana sesuatu PhD itu tidak diiktiraf, ia tidak di ambil kira. Saya percaya kalau pun ada nama dan saya juga mengalu-alukan kalau nama itu dapat diberi, kita boleh menyiasat dengan lebih teliti mengenai kedudukan pensyarah yang sebegini. Akan tetapi daripada laporan yang saya dimaklumkan, kalau pun ada pensyarah yang memiliki ijazah dan juga sarjana dan sebagainya, mereka juga membuat dan mendapat PhD mungkin melalui correspondence sebahagian daripada khususnya universiti awam, kalau PhD itu tidak diiktiraf, memang ia tidak diiktiraf dan mereka tidak mendapat apa-apa tambahan atau kebaikan daripada kedudukan mereka sebagai anggota tenaga akademik.
Tuan Pua Kiam Wee [Petaling Jaya Utara]: Akan tetapi dalam resume mereka, dalam laman web, semua letak Doktor. So ini agak mengelirukan dan tidak baik untuk penuntut kita di universiti juga. Terima kasih.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin: Saya akan memberi nasihat dan makluman kepada semua dalam kes yang mana boleh guna profesor, boleh mengguna nama Doktor dan
sebagainya. Jika Yang Berhormat boleh bekerjasama dengan kementerian memberikan saya
nama-nama itu, kita akan follow up dengan pihak universiti dan kerana kita tidak kompromi dalam soal-soal yang boleh menyentuh kesan penjanaan tenaga akademik dalam universiti kita.
Minister's Reply on Action Against Students at UM
The issue of students being called up by the Disciplinary Board of various universities for offences such as inviting prominent politicians to be judges at a debating competition was raised during the recent budget debate, and the Minister of Higher Education 2 days ago.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nor: Untuk makluman Ahli Yang Berhormat di bawah aspek perundangan, Akta Universiti dan Kolej Universiti (AUKU) yang dikuatkuasakan pada 1 Februari 2009 telah membuat perubahan besar kepada sistem tadbir urus, kebajikan pekerja, dan juga hak pelajar universiti merangkumi juga kebebasan akademik.
AUKU sebenarnya tidak menyekat kebebasan berfikir dan kreativiti tenaga akademik dan pelajar universiti. Malahan mereka diberikan kebebasan untuk melahirkan pandangan, pendapat, cadangan dan sebagainya Akan tetapi mesti mengikut saluran-saluran tertentu demi mewujudkan suasana kondusif dan sihat dalam melaksanakan aktiviti pembelajaran dan pengajaran yang berkualiti.
Berkenaan dengan tindakan Universiti Malaya membawa lapan orang pelajar ke prosiding tatatertib. Untuk makluman Ahli Yang Berhormat yang telah mengemukakan mengenai perkara ini iaitu Yang Berhormat Padang Terap dan juga Yang Berhormat Serdang, tindakan yang diambil oleh pengurusan Universiti Malaya merupakan prosedur biasa bagi mendapatkan maklumat di atas beberapa tindakan pelajar tersebut.
Ini adalah disebabkan oleh tindakan mereka yang menjemput VIP di dalam majlis mereka tanpa mendapatkan kelulusan pihak pengurusan universiti. Kementerian akan sentiasa memantau secara dekat setiap kes yang berlaku di IPT. Namun berkeyakinan kes ini akan dapat diselesaikan oleh pengurusan Universiti Malaya dengan baik berdasarkan peruntukan perundangan dan peraturan sedia ada.
Puan Teo Nie Ching [Serdang]: Minta penjelasan. Terima kasih Tuan Yang di-Pertua. Terima kasih Yang Berhormat Menteri. Saya hendak bertanya sedikit. Sekiranya prosiding tatatertib ini adalah satu prosiding yang biasa untuk mendapatkan maklumat daripada kelapan-lapan pelajar ini. Jadi soalan saya, kenapakah prosiding ini ditangguhkan sebanyak dua kali?
Sekiranya memangl pihak universiti mereka hendak mendapatkan maklumat, informasi daripada pelajar-pelajar ini, prosiding ini boleh diteruskan. Akan tetapi nampaknya hari ini mereka memanggil pelajar-pelajar untuk datang menghadirkan diri dalam prosiding tetapi selepas pelajar-pelajar itu menunggu sehingga dua jam, prosiding ini ditangguhkan.
Ini bukan berlaku kali pertama, ini berlaku sebanyak dua kali. Jadi saya hendak meminta penjelasan daripada Menteri, adakah ini satu cara sebagai sesuatu penyeksaan mental kepada pelajar-pelajar ini. dan saya mengharapkan bahawa pihak universiti mestil lebih profesional dalam mengendalikan peristiwa seperti ini.
[...]
Tuan Pua Kiam Wee [Petaling Jaya Utara]: Tan Sri Yang di-Pertua, soalan saya senang sahaja. Penambahan ke atas apa yang telah disebutkan oleh Yang Berhormat Serdang. Saya ingin hendak bertanya Lembaga Tatatertib, kerjanya adakah mengadakan satu hearing untuk mendapatkan maklumat? Saya rasa itu agak ekstrem. Hendak mendapatkan maklumat, panggil sahaja penuntut-penuntut tersebut, datang ke bilik dan jelaskan. Tidak perlu panggil satu hearing tatatertib untuk mendapatkan maklumat. Jadi saya agak yang penjelasan itu seperti tidak berapa elok. [Ketawa] Terima kasih.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin [Pasir Gudang]: Beliau... Tan Sri Yang di-Pertua...
Tuan Mohd. Nasir bin Zakaria [Padang Terap]: Yang Berhormat Menteri. Isu yang sama. Terima kasih Yang Berhormat Menteri, Tuan Yang di-Pertua. Saya membangkitkan isu berkaitan dengan AUKU ini. Kita telah menyatakan kebimbangan kita semasa pindaan dibuat dalam Dewan ini dalam dua sesi yang lepas. Menteri memberikan jaminan kepada kita mengenai dasar kita mengamalkan maklumat bersuara dan sebagainya.
Isunya ialah bagaimana pelajar-pelajar ini atau mahasiswa-mahasiswa ini ingin mendengar pandangan balas yang kedua daripada pihak yang lain untuk memantapkan pemikiran mereka.
Pada masa yang sama kita melihat berlaku ketidakadilan apabila yang datang itu adalah daripada pandangan yang berbeza, maka pelajar-pelajar ini dipanggil untuk berdepan dengan lembaga tatatertib. Pada masa yang sama sehari ataupun dua hari sebelum daripada itu, ada daripada UMNO masuk, daripada parti pemerintah masuk dan tidak ada apa-apa tindakan. Pada masa yang sama tidak silap saya, ketika di tangguh buat kali yang pertama, ia bertepatan dengan lawatan daripada seorang pemimpin politik masuk ke dalam Universiti Malaya dan kemungkinan itu menyebabkan protes untuk hearing itu ditangguhkan. Adakah benar dan bagaimana dengan janji yang dilafazkan dahulu ketika tuan masih lagi sekarang menjadi Menteri Pengajian Tinggi?
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin: Tuan Yang di-Pertua, terima kasih kepada perkara-perkara yang dibangkitkan. Isu yang timbul mengenai kes kelapan-lapan pelajar ini ialah, walaupun program yang dianjurkan itu diluluskan oleh universiti, tetapi permohonan oleh persatuan pelajar ini tidak menyebut siapa yang mereka hendak jemput dan itu sebenarnya yang menjadi isu kepada kes ini. Ini kerana setelah diluluskan permohonan menganjurkan program itu, maka didapati ...bahawa mereka telah membawa ataupun menjemput VIP yang tidak pun dimaklumkan kepada pihak universiti. Maka atas sebab itulah prosiding ini diadakan oleh pihak universiti untuk mendapat maklumat... ataupun laporan yang lebih lanjut daripada pelajar-pelajar yang sedemikian dan penangguhan prosiding ini saya difahamkan, bahawa oleh kerana buat ketika ini pelajar-pelajar sedang melalui peperiksaan. Maka atas sebab itulah prosiding ini telah ditangguhkan.
Puan Teresa Kok Suh Sim [Seputeh]: Minta penjelasan.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin: Okey.
Puan Teresa Kok Suh Sim [Seputeh]: Terima kasih Yang Berhormat Menteri. Tadi kes yang dibangkitkan oleh Yang Berhormat Serdang itu, sebenarnya dalam perbahasan itu saya dijemput pergi sana. Saya difahamkan, kerana kehadiran saya di kampus Universiti Malaya itu yang menyebabkan semua pelajar menghadapi masalah. Akan tetapi, saya bukan ahli politik sahaja. Saya pergi sana menjadi seorang hakim untuk perbahasan bekas-bekas debater dahulu dan saya juga bekas graduan Universiti Malaya. Saya dapat Master saya di sana.
Jadi, saya seharusnya diangkat sebagai seorang bekas graduan Universiti Malaya. Kalau ini pun menyebabkan Persatuan Tionghoa itu menghadapi masalah, macam mana kita boleh mengharapkan yang pelajar kita di universiti ini boleh mempunyai minda yang lebih terbuka? Ini kerana universiti memang masih melayan mereka seperti budak kecil, macam kindergarten student. Saya juga hendak tanya yang pindaan UCA, University and Colleges Act itu. Bukankah kita telah pun memberi lebih ruang kepada para pelajar untuk menganjurkan aktiviti, menyertai aktiviti dan sebagainya? Kenapa hanya kerana saya hadir dalam kampus Universiti Malaya, selepas itu persatuan itu menghadapi masalah, pelajar-pelajar semua dipanggil untuk ke disciplinary board?
Jadi, saya hendak minta Menteri boleh tolong merekakah? Kerana saya rasa ini bukan tujuan yang kita hendak shape mindset pelajar kita di universiti. Terima kasih.
Tuan Loke Siew Fook [Rasah]: Terima kasih Tuan Yang di-Pertua. Terima kasih
Menteri. Semasa kita membahaskan pindaan kepada AUKU pada tahun lepas, pihak
kementerian telah memberikan jaminan bahawa pemimpin-pemimpin politik walaupun daripada pembangkang akan dibenarkan untuk masuk ke dalam kampus untuk memberikan ucapan dan sebagainya kalau dipelawa oleh pelajar.
Soalan saya ialah, mungkin saya rasa dalam hal ini pihak kementerian memang tidak
ada masalah untuk memberikan pemimpin-pemimpin pembangkang untuk masuk ke kampus. Adakah dalam hal ini kemungkinan pihak pengurusan universiti yang go against dasar pihak kementerian. Ini kerana saya rasa ini perkara yang remeh-temeh. Hanya menjadi pengadil.
Adakah perlu persatuan pelajar setiap permohonan itu ataupun pelawaan itu harus mendapatkan kelulusan daripada pihak universiti? Saya rasa ini mungkin pihak pengurusan universiti yang telah bertindak di luar dasar yang telah ditetapkan oleh pihak kementerian. Terima kasih.
Puan Teo Nie Ching [Serdang]: Saya hendak tambah sedikit sahaja kerana saya hendak membuat satu pembetulan. Saya difahami daripada pelajar-pelajar, memanglah pihak universiti telah mengeluarkan satu surat kepada mereka yang dalam surat itu syarat-syarat yang dinyatakan adalah bahawa pelajar-pelajar di universiti dan juga orang-orang luar boleh dilibat ataupun melibatkan diri dalam debat pada hari itu.
Jadi saya rasa memanglah itu satu kebenaran dari pihak universiti. Ini kerana dalam
surat itu juga tidak nyata bahawa pelajar-pelajar ini tidak boleh mengajak Yang Berhormat Seputehkah atau ajak siapa-siapa pemimpin-pemimpin parti politik. Jadi saya rasalah alasan yang diberi daripada universiti ini memanglah langsung tidak munasabah dan saya memang harap bahawa Menteri bolehlah campur tangan supaya kita boleh tahu, kita boleh dapat satu jaminan, bahawa selepas peperiksaan pelajar-pelajar ini, mereka juga tidak akan dipecat dan diberi amaran keras kerana saya rasa tindakan mereka adalah langsung tidak ada salah.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin: Okey, Tuan Yang di-Pertua. Memanglah setiap universiti akan menetapkan prosedur bagaimana soal-soal aktiviti yang dibuat oleh pelajar, oleh persatuan dan sebagainya. Semua persatuan di universiti perlu melalui prosedur yang telah ditetapkan oleh universiti tersebut termasuklah kes yang sedang kita bahaskan pada hari ini.
Sebagaimana yang telah dinyatakan bahawa semua pihak termasuklah pemimpin daripada parti pembangkang boleh dijemput sekiranya sesuatu majlis itu berkisar kepada soal-soal yang ada hubung kait dengan hal-hal akademik... Soal-soal, syarat dan segala perkara yang perlu bagi menjayakan sesuatu aktiviti oleh persatuan ataupun pelajar akan ditentukan oleh pihak universiti mengenai peraturan dan sebagainya. Mana-mana pemimpin parti politik, sememangnya dibenarkan untuk menyertai sekiranya ia melibatkan hal-hal yang ada hubung kait dengan soal-soal akademik.
Akan tetapi dalam kes ini malangnya, tidak dimaklumkan kerana Yang Berhormat yang terlibat adalah merupakan pemimpin bagi sesebuah parti politik sepatutnya saya difahamkan, saya dilaporkan begitu, persatuan pelajar itu memaklumkan siapa yang dia hendak jemput dan sebagainya. Jadi di situ masalahnya timbul, kerana tidak dimaklumkan terlebih awal dan jika universiti tidak mempunyai peraturan sebegitu, maka mungkin universiti berpendapat ia akan hilang kawalan sekiranya kes yang sama berlaku, berulang bukan sahaja oleh persatuan ini, tetapi juga oleh persatuan-persatuan yang lain.
Jadi atas sebab itulah pelajar-pelajar ini telah dipanggil oleh pihak universiti untuk menentukan mengapa perkara yang sedemikian boleh berlaku dan kita tunggu apa keputusan yang akan dibuat oleh pihak universiti dan seperti yang telah saya nyatakan kementerian akan sentiasa memantau secara dekat kes-kes yang berlaku di IPT seperti ini.
Namun, kita yakin kes ini akan dapat diselesaikan oleh pengurusan universiti termasuk UM dalam kes ini dengan baik berdasarkan peruntukkan perundangan, peraturan dan juga semangat AUKU yang telah pun kita pinda. Jadi, saya percaya setakat itu yang hendak saya nyatakan mengenai kes ini dan penangguhan kes ini adalah kerana pelajar-pelajar sedang menghadapi peperiksaan buat ketika ini.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nor: Untuk makluman Ahli Yang Berhormat di bawah aspek perundangan, Akta Universiti dan Kolej Universiti (AUKU) yang dikuatkuasakan pada 1 Februari 2009 telah membuat perubahan besar kepada sistem tadbir urus, kebajikan pekerja, dan juga hak pelajar universiti merangkumi juga kebebasan akademik.
AUKU sebenarnya tidak menyekat kebebasan berfikir dan kreativiti tenaga akademik dan pelajar universiti. Malahan mereka diberikan kebebasan untuk melahirkan pandangan, pendapat, cadangan dan sebagainya Akan tetapi mesti mengikut saluran-saluran tertentu demi mewujudkan suasana kondusif dan sihat dalam melaksanakan aktiviti pembelajaran dan pengajaran yang berkualiti.
Berkenaan dengan tindakan Universiti Malaya membawa lapan orang pelajar ke prosiding tatatertib. Untuk makluman Ahli Yang Berhormat yang telah mengemukakan mengenai perkara ini iaitu Yang Berhormat Padang Terap dan juga Yang Berhormat Serdang, tindakan yang diambil oleh pengurusan Universiti Malaya merupakan prosedur biasa bagi mendapatkan maklumat di atas beberapa tindakan pelajar tersebut.
Ini adalah disebabkan oleh tindakan mereka yang menjemput VIP di dalam majlis mereka tanpa mendapatkan kelulusan pihak pengurusan universiti. Kementerian akan sentiasa memantau secara dekat setiap kes yang berlaku di IPT. Namun berkeyakinan kes ini akan dapat diselesaikan oleh pengurusan Universiti Malaya dengan baik berdasarkan peruntukan perundangan dan peraturan sedia ada.
Puan Teo Nie Ching [Serdang]: Minta penjelasan. Terima kasih Tuan Yang di-Pertua. Terima kasih Yang Berhormat Menteri. Saya hendak bertanya sedikit. Sekiranya prosiding tatatertib ini adalah satu prosiding yang biasa untuk mendapatkan maklumat daripada kelapan-lapan pelajar ini. Jadi soalan saya, kenapakah prosiding ini ditangguhkan sebanyak dua kali?
Sekiranya memangl pihak universiti mereka hendak mendapatkan maklumat, informasi daripada pelajar-pelajar ini, prosiding ini boleh diteruskan. Akan tetapi nampaknya hari ini mereka memanggil pelajar-pelajar untuk datang menghadirkan diri dalam prosiding tetapi selepas pelajar-pelajar itu menunggu sehingga dua jam, prosiding ini ditangguhkan.
Ini bukan berlaku kali pertama, ini berlaku sebanyak dua kali. Jadi saya hendak meminta penjelasan daripada Menteri, adakah ini satu cara sebagai sesuatu penyeksaan mental kepada pelajar-pelajar ini. dan saya mengharapkan bahawa pihak universiti mestil lebih profesional dalam mengendalikan peristiwa seperti ini.
[...]
Tuan Pua Kiam Wee [Petaling Jaya Utara]: Tan Sri Yang di-Pertua, soalan saya senang sahaja. Penambahan ke atas apa yang telah disebutkan oleh Yang Berhormat Serdang. Saya ingin hendak bertanya Lembaga Tatatertib, kerjanya adakah mengadakan satu hearing untuk mendapatkan maklumat? Saya rasa itu agak ekstrem. Hendak mendapatkan maklumat, panggil sahaja penuntut-penuntut tersebut, datang ke bilik dan jelaskan. Tidak perlu panggil satu hearing tatatertib untuk mendapatkan maklumat. Jadi saya agak yang penjelasan itu seperti tidak berapa elok. [Ketawa] Terima kasih.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin [Pasir Gudang]: Beliau... Tan Sri Yang di-Pertua...
Tuan Mohd. Nasir bin Zakaria [Padang Terap]: Yang Berhormat Menteri. Isu yang sama. Terima kasih Yang Berhormat Menteri, Tuan Yang di-Pertua. Saya membangkitkan isu berkaitan dengan AUKU ini. Kita telah menyatakan kebimbangan kita semasa pindaan dibuat dalam Dewan ini dalam dua sesi yang lepas. Menteri memberikan jaminan kepada kita mengenai dasar kita mengamalkan maklumat bersuara dan sebagainya.
Isunya ialah bagaimana pelajar-pelajar ini atau mahasiswa-mahasiswa ini ingin mendengar pandangan balas yang kedua daripada pihak yang lain untuk memantapkan pemikiran mereka.
Pada masa yang sama kita melihat berlaku ketidakadilan apabila yang datang itu adalah daripada pandangan yang berbeza, maka pelajar-pelajar ini dipanggil untuk berdepan dengan lembaga tatatertib. Pada masa yang sama sehari ataupun dua hari sebelum daripada itu, ada daripada UMNO masuk, daripada parti pemerintah masuk dan tidak ada apa-apa tindakan. Pada masa yang sama tidak silap saya, ketika di tangguh buat kali yang pertama, ia bertepatan dengan lawatan daripada seorang pemimpin politik masuk ke dalam Universiti Malaya dan kemungkinan itu menyebabkan protes untuk hearing itu ditangguhkan. Adakah benar dan bagaimana dengan janji yang dilafazkan dahulu ketika tuan masih lagi sekarang menjadi Menteri Pengajian Tinggi?
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin: Tuan Yang di-Pertua, terima kasih kepada perkara-perkara yang dibangkitkan. Isu yang timbul mengenai kes kelapan-lapan pelajar ini ialah, walaupun program yang dianjurkan itu diluluskan oleh universiti, tetapi permohonan oleh persatuan pelajar ini tidak menyebut siapa yang mereka hendak jemput dan itu sebenarnya yang menjadi isu kepada kes ini. Ini kerana setelah diluluskan permohonan menganjurkan program itu, maka didapati ...bahawa mereka telah membawa ataupun menjemput VIP yang tidak pun dimaklumkan kepada pihak universiti. Maka atas sebab itulah prosiding ini diadakan oleh pihak universiti untuk mendapat maklumat... ataupun laporan yang lebih lanjut daripada pelajar-pelajar yang sedemikian dan penangguhan prosiding ini saya difahamkan, bahawa oleh kerana buat ketika ini pelajar-pelajar sedang melalui peperiksaan. Maka atas sebab itulah prosiding ini telah ditangguhkan.
Puan Teresa Kok Suh Sim [Seputeh]: Minta penjelasan.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin: Okey.
Puan Teresa Kok Suh Sim [Seputeh]: Terima kasih Yang Berhormat Menteri. Tadi kes yang dibangkitkan oleh Yang Berhormat Serdang itu, sebenarnya dalam perbahasan itu saya dijemput pergi sana. Saya difahamkan, kerana kehadiran saya di kampus Universiti Malaya itu yang menyebabkan semua pelajar menghadapi masalah. Akan tetapi, saya bukan ahli politik sahaja. Saya pergi sana menjadi seorang hakim untuk perbahasan bekas-bekas debater dahulu dan saya juga bekas graduan Universiti Malaya. Saya dapat Master saya di sana.
Jadi, saya seharusnya diangkat sebagai seorang bekas graduan Universiti Malaya. Kalau ini pun menyebabkan Persatuan Tionghoa itu menghadapi masalah, macam mana kita boleh mengharapkan yang pelajar kita di universiti ini boleh mempunyai minda yang lebih terbuka? Ini kerana universiti memang masih melayan mereka seperti budak kecil, macam kindergarten student. Saya juga hendak tanya yang pindaan UCA, University and Colleges Act itu. Bukankah kita telah pun memberi lebih ruang kepada para pelajar untuk menganjurkan aktiviti, menyertai aktiviti dan sebagainya? Kenapa hanya kerana saya hadir dalam kampus Universiti Malaya, selepas itu persatuan itu menghadapi masalah, pelajar-pelajar semua dipanggil untuk ke disciplinary board?
Jadi, saya hendak minta Menteri boleh tolong merekakah? Kerana saya rasa ini bukan tujuan yang kita hendak shape mindset pelajar kita di universiti. Terima kasih.
Tuan Loke Siew Fook [Rasah]: Terima kasih Tuan Yang di-Pertua. Terima kasih
Menteri. Semasa kita membahaskan pindaan kepada AUKU pada tahun lepas, pihak
kementerian telah memberikan jaminan bahawa pemimpin-pemimpin politik walaupun daripada pembangkang akan dibenarkan untuk masuk ke dalam kampus untuk memberikan ucapan dan sebagainya kalau dipelawa oleh pelajar.
Soalan saya ialah, mungkin saya rasa dalam hal ini pihak kementerian memang tidak
ada masalah untuk memberikan pemimpin-pemimpin pembangkang untuk masuk ke kampus. Adakah dalam hal ini kemungkinan pihak pengurusan universiti yang go against dasar pihak kementerian. Ini kerana saya rasa ini perkara yang remeh-temeh. Hanya menjadi pengadil.
Adakah perlu persatuan pelajar setiap permohonan itu ataupun pelawaan itu harus mendapatkan kelulusan daripada pihak universiti? Saya rasa ini mungkin pihak pengurusan universiti yang telah bertindak di luar dasar yang telah ditetapkan oleh pihak kementerian. Terima kasih.
Puan Teo Nie Ching [Serdang]: Saya hendak tambah sedikit sahaja kerana saya hendak membuat satu pembetulan. Saya difahami daripada pelajar-pelajar, memanglah pihak universiti telah mengeluarkan satu surat kepada mereka yang dalam surat itu syarat-syarat yang dinyatakan adalah bahawa pelajar-pelajar di universiti dan juga orang-orang luar boleh dilibat ataupun melibatkan diri dalam debat pada hari itu.
Jadi saya rasa memanglah itu satu kebenaran dari pihak universiti. Ini kerana dalam
surat itu juga tidak nyata bahawa pelajar-pelajar ini tidak boleh mengajak Yang Berhormat Seputehkah atau ajak siapa-siapa pemimpin-pemimpin parti politik. Jadi saya rasalah alasan yang diberi daripada universiti ini memanglah langsung tidak munasabah dan saya memang harap bahawa Menteri bolehlah campur tangan supaya kita boleh tahu, kita boleh dapat satu jaminan, bahawa selepas peperiksaan pelajar-pelajar ini, mereka juga tidak akan dipecat dan diberi amaran keras kerana saya rasa tindakan mereka adalah langsung tidak ada salah.
Dato’ Seri Mohamed Khaled bin Nordin: Okey, Tuan Yang di-Pertua. Memanglah setiap universiti akan menetapkan prosedur bagaimana soal-soal aktiviti yang dibuat oleh pelajar, oleh persatuan dan sebagainya. Semua persatuan di universiti perlu melalui prosedur yang telah ditetapkan oleh universiti tersebut termasuklah kes yang sedang kita bahaskan pada hari ini.
Sebagaimana yang telah dinyatakan bahawa semua pihak termasuklah pemimpin daripada parti pembangkang boleh dijemput sekiranya sesuatu majlis itu berkisar kepada soal-soal yang ada hubung kait dengan hal-hal akademik... Soal-soal, syarat dan segala perkara yang perlu bagi menjayakan sesuatu aktiviti oleh persatuan ataupun pelajar akan ditentukan oleh pihak universiti mengenai peraturan dan sebagainya. Mana-mana pemimpin parti politik, sememangnya dibenarkan untuk menyertai sekiranya ia melibatkan hal-hal yang ada hubung kait dengan soal-soal akademik.
Akan tetapi dalam kes ini malangnya, tidak dimaklumkan kerana Yang Berhormat yang terlibat adalah merupakan pemimpin bagi sesebuah parti politik sepatutnya saya difahamkan, saya dilaporkan begitu, persatuan pelajar itu memaklumkan siapa yang dia hendak jemput dan sebagainya. Jadi di situ masalahnya timbul, kerana tidak dimaklumkan terlebih awal dan jika universiti tidak mempunyai peraturan sebegitu, maka mungkin universiti berpendapat ia akan hilang kawalan sekiranya kes yang sama berlaku, berulang bukan sahaja oleh persatuan ini, tetapi juga oleh persatuan-persatuan yang lain.
Jadi atas sebab itulah pelajar-pelajar ini telah dipanggil oleh pihak universiti untuk menentukan mengapa perkara yang sedemikian boleh berlaku dan kita tunggu apa keputusan yang akan dibuat oleh pihak universiti dan seperti yang telah saya nyatakan kementerian akan sentiasa memantau secara dekat kes-kes yang berlaku di IPT seperti ini.
Namun, kita yakin kes ini akan dapat diselesaikan oleh pengurusan universiti termasuk UM dalam kes ini dengan baik berdasarkan peruntukkan perundangan, peraturan dan juga semangat AUKU yang telah pun kita pinda. Jadi, saya percaya setakat itu yang hendak saya nyatakan mengenai kes ini dan penangguhan kes ini adalah kerana pelajar-pelajar sedang menghadapi peperiksaan buat ketika ini.
Saturday, November 07, 2009
Doing due diligence: finding educational opportunities
The case of Anucia, which Tony blogged about last month, seems to have struck a chord with you all: there are over 60 comments and counting on the post. Many are critical of Anucia's failure to research the government's requirements for a teaching post. A lot of people seem to have missed the critical point: if we want better teachers, we need to recognise more good universities. That's basically it -- as for what Anucia should do in her personal situation, the answer is fairly obvious: look for a private sector job, be it here or overseas. But what I want to draw more attention to is the important issue of information when it comes to education; there is an immense knowledge gap which often makes a huge difference in where people end up, and not enough people seem to have this in mind.
My father comes from a rural New Village. The fact that he has a PhD from a prestigious foreign university is almost a fluke. He was fortunate that my grandparents earned enough to put him through university overseas; he tried to apply for a government scholarship, but received what he thought was a rejection letter. Looking back, he realises now that he could have gotten a scholarship if he'd tried harder -- and if not for my grandparents' good fortune and hard work, he might not have gone overseas at all.
Tony and Kian Ming both went to Singapore for secondary school -- like many other middle- to upper-class Malaysian students, they escaped our rapidly-deteriorating public school system. But not many Malaysians know about these kinds of opportunities -- I was only vaguely aware of them when I was in school, and I am in a solidly upper-middle-class area. A lot of times, the question of who gets what opportunities is pretty much up to the roll of the dice, because so many people are not in a position to know what opportunities are out there.
In my part of Petaling Jaya, many students from SMK Damansara Jaya and Damansara Utama go on to attend one of the prestigious United World Colleges for pre-university. Are the students at DJ and DU particularly smarter than their peers elsewhere? Not particularly -- it just happens that a few DJ and DU alumni found out about the UWCs, applied there, got in, and then told their juniors about the opportunity. I never even heard of the UWCs until I went to university.
One of my friends, who is now working, applied on a whim to Bates College -- one of the best liberal arts colleges in the US -- because one of her best friends applied there. He applied there because many of his family members went there. Because she applied, her friends applied as well. For several years, the Malaysian population at Bates was almost entirely comprised of this motley crew. There's no particular reason that this should have been the case, except for simple information asymmetry.
If all Malaysians knew about the UWCs, or about American liberal arts colleges, the situation would be quite different, I am certain. But nobody really seems aware of just how important awareness is. Knowing is easily half the battle here -- you can't apply to Harvard if you've never heard of it. You can't get financial aid from a liberal arts college if you don't even know what financial aid is.
One commenter on Tony's post wrote: "I feel that being young (a subjective measure of age) and having parents that are not well-educated (as you have assumed) are not valid factors that contribute to [Anucia's] predicament now." This is flat-out wrong. If Anucia were older when she applied to do her degree, and if she had come from a more educated family background, she would have more information about how the education system works and what sort of opportunities are out there. That's about as straightforward as you can get.
People in urban areas and from upper-income backgrounds often underestimate how much luck can play a role in securing a good education. People from rural areas and from poor backgrounds simply do not have the educational resources or practical experience to make the right decisions, and this is a major reason why so many Malaysians do not get as good an education as they could have. Blame them for their predicaments all you want -- that will not solve the problem.
My father comes from a rural New Village. The fact that he has a PhD from a prestigious foreign university is almost a fluke. He was fortunate that my grandparents earned enough to put him through university overseas; he tried to apply for a government scholarship, but received what he thought was a rejection letter. Looking back, he realises now that he could have gotten a scholarship if he'd tried harder -- and if not for my grandparents' good fortune and hard work, he might not have gone overseas at all.
Tony and Kian Ming both went to Singapore for secondary school -- like many other middle- to upper-class Malaysian students, they escaped our rapidly-deteriorating public school system. But not many Malaysians know about these kinds of opportunities -- I was only vaguely aware of them when I was in school, and I am in a solidly upper-middle-class area. A lot of times, the question of who gets what opportunities is pretty much up to the roll of the dice, because so many people are not in a position to know what opportunities are out there.
In my part of Petaling Jaya, many students from SMK Damansara Jaya and Damansara Utama go on to attend one of the prestigious United World Colleges for pre-university. Are the students at DJ and DU particularly smarter than their peers elsewhere? Not particularly -- it just happens that a few DJ and DU alumni found out about the UWCs, applied there, got in, and then told their juniors about the opportunity. I never even heard of the UWCs until I went to university.
One of my friends, who is now working, applied on a whim to Bates College -- one of the best liberal arts colleges in the US -- because one of her best friends applied there. He applied there because many of his family members went there. Because she applied, her friends applied as well. For several years, the Malaysian population at Bates was almost entirely comprised of this motley crew. There's no particular reason that this should have been the case, except for simple information asymmetry.
If all Malaysians knew about the UWCs, or about American liberal arts colleges, the situation would be quite different, I am certain. But nobody really seems aware of just how important awareness is. Knowing is easily half the battle here -- you can't apply to Harvard if you've never heard of it. You can't get financial aid from a liberal arts college if you don't even know what financial aid is.
One commenter on Tony's post wrote: "I feel that being young (a subjective measure of age) and having parents that are not well-educated (as you have assumed) are not valid factors that contribute to [Anucia's] predicament now." This is flat-out wrong. If Anucia were older when she applied to do her degree, and if she had come from a more educated family background, she would have more information about how the education system works and what sort of opportunities are out there. That's about as straightforward as you can get.
People in urban areas and from upper-income backgrounds often underestimate how much luck can play a role in securing a good education. People from rural areas and from poor backgrounds simply do not have the educational resources or practical experience to make the right decisions, and this is a major reason why so many Malaysians do not get as good an education as they could have. Blame them for their predicaments all you want -- that will not solve the problem.
Subscribe to:
Posts (Atom)